Grensoverschrijdend gedrag
‘Mijn chef ziet zichzelf als een knoertharde werker. Daarom vindt hij het logisch dat hij hoge eisen aan ons stelt. Hij vindt zichzelf streng maar rechtvaardig.’
‘Wat noem je streng?’, vraag ik.
‘Nou, als ik een keer een foutje maak op het werk…, O jee, dan krijg ik er ongenadig van langs! En het maakt hem niets uit als andere collega’s erbij zijn. Hij zegt dat hij dit doet zodat ik ervan leer. Wat deert, leert is zijn motto.’
‘En hoe vindt jij dat?’
‘Niet leuk, natuurlijk. Hij laat me wel een beetje afgaan voor de rest van mijn collega’s, hè’, zegt hij met een pijnlijk lachje.
‘Je vindt het dus naar?’
‘Ja, nogal. Maar als ik er iets van zeg, is zijn reactie: Daar kun je toch wel tegen? Je bent toch een vent?’
Mijn cliënt vertelt verder: zijn chef is er op uit om iedereen op te jagen nóg harder te werken. Want deadlines moeten nu eenmaal gehaald worden, vindt hij. En inspraak is tijdverspilling. Iedereen moet gewoon doen wat hij hun zegt. Heb je spanningsklachten of stress dan ben je een watje. Een echte man laat zich niet kisten als hij een tandje harder moet lopen.
Dadertaal. Daders maken graag gebruik van eufemismen. De chef van mijn cliënt omschrijft zijn nietsontziend gedrag als “streng”. En hij praat dit voor zichzelf goed door het “rechtvaardig” te noemen. Hij verklaart zijn daden vanuit een “normaal” perspectief: Wat leert, deert. En mijn cliënt is een volwassen vent die er tegen moet kunnen dat hij in het openbaar wordt uitgekafferd.
Daders zijn overal, ook op de werkvloer. Zoals de chef van mijn cliënt die zijn bruut gedrag “normaliseert”. Hij doet dit omdat hij anders voor zichzelf en voor anderen moet bekennen dat hij over de grens van fatsoen en menselijkheid gaat. Hij pleegt geestelijke moord en wil dit niet voor zichzelf bekennen. Die gedachte komt niet overeen met het positieve zelfbeeld dat ieder mens over zichzelf heeft. Dit beeld helpt hem zich te handhaven in de wereld waarin hij leeft. Dus zoekt zijn chef naar verklaringen om zijn gedrag te rechtvaardigen en zo zijn geweten te sussen. Op die manier komt er geen onenigheid in zijn denken, doen, voelen en zijn geweten. Het komt allemaal op één lijn te staan. Hij verkleint zijn ongemak maar vergroot dat van zijn slachtoffer.
Mijn cliënt laat blijken dat hij anders wil omgaan met de situatie. We maken samen een plan. Assertief zijn speelt hierbij een belangrijke rol. We spelen met behulp van een rollenspel situaties na op zijn werkvloer. Hij kan zo oefenen om duidelijk zijn grenzen aan te geven. Bij de volgende sessie evalueren we zijn ervaringen met assertief gedrag op het werk. Zo kunnen we de spannende momenten op zijn werk monitoren. Wat gaat goed en wat kan beter?
De communicatie tussen mijn cliënt en zijn chef verbetert. Mijn cliënt weet nu hoe hij voor zichzelf kan opkomen. Want zoals iedereen heeft ook hij recht op een veilige werkomgeving waarin hij kan floreren.
Is deze situatie herkenbaar voor jou en wil je er wat aan doen? Kijk dan op mijn website wat ik jou kan aanbieden. We gaan dan samen kijken welke stappen er zijn om die werkomgeving te creëren die jij verdient! Ik help je graag met jouw probleem.