De angst om in de steek gelaten te worden kan overweldigend zijn en leiden tot ernstige geestelijke gezondheidsproblemen, zoals depressie en angst, en een algemeen gevoel van wantrouwen.
We maken ons allemaal wel eens zorgen over het verliezen van een geliefde of achtergelaten worden door een romantische partner. Maar voor sommige jongvolwassenen is de angst voor verlating een voortdurende zorg. Ze blijven constant bang om buiten gesloten te worden, achtergelaten te worden of afgewezen te worden, niet alleen door een partner of familielid, maar ook door vrienden, kennissen of collega’s.
Hoewel het geen officiële fobie is, is de angst om in de steek gelaten te worden misschien wel een van de meest voorkomende en schadelijke vormen van angst. Mensen die hiermee worstelen hebben vaak moeite om gezonde relaties aan te gaan. Ze kunnen gedrag vertonen dat mensen wegduwt, met als gevolg de verlatingsangst waar ze zo bang voor zijn. Gelukkig is het mogelijk om deze angsten te overwinnen met intentie en inspanning.
Belangrijkste punten
- De gedachte of ervaring om fysiek of emotioneel achtergelaten te worden, veroorzaakt intense angst bij mensen met verlatingsangst.
- Jeugdtrauma is een veelvoorkomende oorzaak van de angst om in de steek gelaten te worden.
- Mensen met een angst voor verlating hebben meestal een onveilige hechtingsstijl, meestal omdat hun kernbehoeften niet werden vervuld toen ze kinderen waren.
- Het feit dat je lijdt aan de angst voor verlating betekent niet dat je er niet overheen kunt komen.
Tekenen en symptomen van verlatingsangst bij jongvolwassenen
Het is normaal om af en toe onzekerheden te hebben over belangrijke relaties. Angst om in de steek gelaten te worden is echter geen tijdelijke ervaring. Het is een aanhoudende angst die ongezonde reacties en gedragspatronen veroorzaakt. Op zijn beurt hebben deze patronen negatieve effecten op relaties, waardoor de cyclus erger wordt.
Mensen die lijden aan verlatingsangst hebben vaak last van:
- Angst, zelfs paniek, over alleen zijn of geen partner hebben.
- Moeite hebben met het vertrouwen van mensen.
- Overgevoeligheid voor kritiek.
- Angst voor intimiteit
- Lage eigenwaarde; het gevoel onwaardig te zijn voor liefde.
- Vaak zelfbeschuldiging.
- Opgesloten woede en controleproblemen
- Onveilige hechtingsstijl
Meer specifiek vertonen zij neigingen zoals:
- Word snel gehecht – zelfs aan onbereikbare partners.
- Voortdurend geruststelling nodig hebben.
- Vasthouden aan ongezonde relaties uit angst om alleen te zijn.
- Codependency
- Het aangaan van ongewenste seksuele handelingen (wat vaker voorkomt bij jonge vrouwen)
- Het saboteren van relaties – mensen wegduwen om de pijn van verlaten te vermijden.
- Moeite met het aangaan van langdurige relaties
- Fietsen door meerdere oppervlakkige relaties.
Questions?
Alle gesprekken worden altijd vertrouwelijk behandeld.
Wat veroorzaakt de angst voor verlating?
Angst voor verlating vindt zijn oorsprong in het verleden, vaak in de kindertijd. Wanneer kinderen weinig genegenheid krijgen, geen emotionele band hebben met hun primaire verzorgers of zich onveilig voelen in hun aanwezigheid, gaan ze geloven dat mensen niet te vertrouwen zijn. Ze vrezen toekomstige fysieke en emotionele verlating omdat het is wat ze kennen. Laten we eens kijken naar enkele oorzaken van de angst voor verlating.
Kindertijd Trauma
Kinderen die emotioneel, fysiek of seksueel misbruikt zijn, internaliseren de boodschap dat ze niet geliefd zijn. Als jongvolwassenen kunnen ze onbewust kiezen voor partners die het pijnlijke gedrag dat ze in hun jeugd hebben ervaren imiteren.
Dood, echtscheiding, ouderlijke ontrouw en verwaarlozing zijn andere vormen van kindertrauma. Ze kunnen allemaal de gevoelens van objectpersistentie van een kind beschadigen. Objectpersistentie is het vermogen om zich veilig te voelen in een relatie, ondanks conflicten of geografische afstand. Een kind met sterke objectpersistentie begrijpt dat belangrijke relaties niet worden beschadigd door afstand in tijd. Een kind met zwakke objectpersistentie kan irrationele angsten ontwikkelen om achtergelaten te worden.
Onveilige hechting
De relaties die kinderen vormen met hun belangrijkste verzorgers hebben een aanzienlijke invloed op hoe zij later in het leven verbinding maken met anderen. Degenen die kindertrauma hebben doorstaan of niet aan hun fysieke en emotionele behoeften hebben kunnen voldoen, hebben meer kans om een onveilige hechtingsstijl te ontwikkelen.
Volgens de hechtingstheorie weerspiegelen hechtingsstijlen de dynamiek die baby’s en kinderen hebben ervaren met hun primaire verzorgers. Degenen die misbruik of verwaarlozing hebben doorstaan, kunnen vermijden om afhankelijk te zijn van anderen omdat ze bang zijn voor verraad of afwijzing (“vermijdende hechtingsstijl”). Aan de andere kant kunnen degenen die inconsistent gevoed zijn, in relaties klamperig en behoeftig zijn. Daarom hebben ze voortdurende bevestiging nodig dat ze geliefd zijn (“angstige hechtingsstijl”). Uit een onderzoek onder jongvolwassen vrouwen (18-24 jaar) bleek dat kindertrauma verband hield met hogere niveaus van angstige hechting.
Stress
Tegen de tijd dat de meeste mensen volwassenheid bereiken, hebben ze enige vorm van verlies en bijbehorende stress ervaren. Het verlies kan het overlijden van een geliefde zijn, het einde van een romantische relatie, een broer of zus die naar de universiteit gaat of een beste vriend die verhuist. De meeste mensen passen zich aan aan deze veranderende omstandigheden. Maar anderen raken vast in het rouwproces. Bijkomende stressfactoren kunnen vervolgens de angst voor verlating versterken, zelfs als de persoon als kind geen traumatische ervaringen met verlating heeft gehad.
Philophobia
De angst voor liefde of het emotioneel verbinden met een andere persoon wordt philofobie genoemd. Voor sommige mensen zijn eerdere romantische relaties zo pijnlijk geweest dat ze bang zijn om nogmaals verliefd te worden. Eerdere ontrouw, bedrog, partnergeweld of intense hartzeer zorgen ervoor dat sommige mensen überhaupt geen romantische relaties willen aangaan. Ze willen niet het risico lopen om ooit nog gekwetst te worden.
Mentaalgezondheidstoestanden
Bepaalde geestelijke gezondheidsproblemen lijken verlatingsangst te verergeren.
- Borderline persoonlijkheidsstoornis: Onderzoekt toont aan dat de angst voor verlating een prominente rol speelt bij borderline persoonlijkheidsstoornis (BPS). Voor mensen met BPS kan de angst voor verlating zo ernstig zijn dat interpersoonlijke relaties verslechteren of volledig instorten.
- Scheidingsangststoornis: Mensen met scheidingsangst worden geteisterd door emotionele spanning wanneer ze alleen zijn of gescheiden zijn van iemand die ze dierbaar is. Ze kunnen zelfs fysieke symptomen ervaren zoals hoofdpijn, buikpijn en misselijkheid wanneer ze denken aan of ervaring hebben met het scheiden van een geliefde.
- Afhankele persoonlijkheidsstoornis: Mensen met deze stoornis worden gekenmerkt door een overweldigende behoefte om verzorgd te worden, maar ze zijn ook bang om alleen te zijn.
- Vermijdende persoonlijkheidsstoornis: Uit een onderzoek blijkt dat angst voor verlating en hechtingsangst een centrale rol spelen bij vermijdende persoonlijkheidsstoornis.
Verlating en hechtingsstijl: Hoe de angst voor verlating jongvolwassen relaties beïnvloedt.
In de jaren 1950 hebben onderzoekers John Bowlby en Mary Ainsworth de hechtingstheorie geformuleerd. Ze ontdekten dat de manier waarop baby’s al dan niet aan hun behoeften voldoen bij hun verzorgers een grote invloed heeft op hoe ze als volwassenen hechtingen vormen.
Mensen die bang zijn om in de steek gelaten te worden, denken en gedragen zich op een manier die het moeilijk maakt om gezonde relaties met anderen op te bouwen. Ze ervaren intense angst wanneer iemand van wie ze houden tijdelijk afstand neemt of vertrekt. Hun daaropvolgende gedrag kan hun nauwste interpersoonlijke relaties beschadigen. Het kan zelfs hun relaties vernietigen.
Sommige mensen trekken zich terug of isoleren zich om pijn te vermijden. Anderen worden juist behoeftiger, zelfs (of vooral) wanneer hun partners om ruimte vragen. Veel mensen met verlatingsangst verlangen naar nabijheid. Maar ze saboteren relaties door anderen weg te duwen wanneer hun angsten intenser worden. Dit is hoe de vier basis hechtingsstijlen relaties beïnvloeden.
Veilige hechtingsstijl
Mensen met een veilige hechting voelen zich op hun gemak in relaties. Ze tonen interesse in de mensen van wie ze houden, tonen gemakkelijk genegenheid en voelen zich waardig van liefde. Ze vertrouwen anderen, maar handhaven ook duidelijke grenzen. Ze zijn niet bang voor kwetsbaarheid. Ze kunnen emotionele behoeften uiten zonder de gevolgen te vrezen. Ze voelen zich ook comfortabel als ze alleen zijn. Ze zijn geweldige romantische partners, familieleden en vrienden.
Angstig Betrekking Hebbend op Gehechtheid Stijl
Mensen met een angstig hechtingspatroon ervaren een hoge mate van angst bij de gedachte om alleen te zijn of afgewezen te worden door een partner. Ze hebben meestal een positieve kijk op anderen, maar een negatieve kijk op zichzelf. Vaak zijn ze nerveus en gestrest over hun relaties en hebben ze behoefte aan constante affectie van hun partners. Ze willen regelmatig herinnerd worden aan het feit dat ze geliefd zijn. En ze maken zich zorgen dat hun partners niet evenveel investeren in de relatie als zijzelf. Ze kunnen zelfs ongezonde of misbruikende relaties tolereren.
Mensen met een angstige hechtingsstijl kunnen heel aanhankelijk en veeleisend worden wanneer ze het gevoel hebben dat er geen intimiteit is. Ze kunnen zelfs wanhopig op zoek gaan naar liefde. Als een partner bijvoorbeeld niet terugbelt, kunnen ze vijf keer snel achter elkaar bellen om te vragen waarom. En met elke oproep worden ze steeds emotioneler.
Ontwijkende vermijdende hechtingsstijl
Mensen met een vermijdende hechtingsstijl zijn onafhankelijk tot op het bot. Ze geloven niet dat ze een relatie nodig hebben om gelukkig te zijn. Afhankelijk zijn van anderen of anderen van hen afhankelijk laten zijn, maakt hen ongemakkelijk. Ze hebben doorgaans een positief zelfbeeld, maar een negatief beeld van anderen.
Ongemakkelijk met intimiteit en toewijding, hebben afstandelijke vermijders de behoefte om een bepaald niveau van emotionele afstand te behouden. Naarmate een relatie verdiept, beginnen ze zich verstikt te voelen. Ze houden afstand omdat ze bang zijn om gecontroleerd te worden. Ze hebben de neiging om hun echte gevoelens te verbergen om niet kwetsbaar over te komen. Ze zijn vatbaarder voor korte en informele romantische relaties, zodat ze niet geconfronteerd worden met meer intimiteit dan ze aankunnen.
Angstige vermijdende hechtingsstijl
Deze vorm van hechting (ook wel de “gedesorganiseerde hechtingsstijl” genoemd) ontwikkelt zich meestal wanneer de verzorgers van het kind een bron van angst zijn. Mensen met een angstig vermijdende hechtingsstijl verlangen naar nauwe relaties. Maar hun gebrek aan vertrouwen weerhoudt hen ervan om die te hebben. Ze zoeken toenadering tot anderen uit eenzaamheid. Echter, de angst voor afwijzing weerhoudt hen ervan om te veel emotioneel verbonden te raken.
Angstige vermijdende types hebben negatieve opvattingen over zichzelf en anderen. In tegenstelling tot afwijzende vermijdende types vermijden ze geen intimiteit omdat ze liever alleen zijn. Ze zijn eerder doodsbang om gekwetst te worden. Ze onderdrukken vaak hun gevoelens, maar vallen uit naar degenen die dichtbij hen proberen te komen. Ze associëren liefde met intense hoogte- en dieptepunten.
Slechts een klein percentage van de bevolking komt in aanmerking als angstige vermijders. Mensen met deze hechtingsstijl hebben doorgaans andere problemen, zoals middelenmisbruik of depressie. En ze hebben de neiging om het grootste deel van hun tijd door te brengen in disfunctionele relaties of alleen.
Hoe kun je omgaan met verlatingsangst
Zoals we hebben gezien, gaan de wortels van verlatingsproblemen diep. Dat betekent echter niet dat jongvolwassenen met een onveilige hechting gedoemd zijn om hun leven alleen door te brengen of in een reeks pijnlijke en ongezonde relaties. Het is mogelijk om verlatingsangsten te overwinnen en liefdevolle en authentieke relaties te ontwikkelen. Hier zijn enkele benaderingen die jongvolwassenen kunnen helpen genezen van de angst voor verlating.
Therapy
Voor jongvolwassenen die te kampen hebben met onveilige hechting door verlatingsletsels, kan samenwerken met een geestelijke gezondheidsprofessional buitengewoon nuttig zijn. Therapie kan zelfs behulpzaam zijn voor jongvolwassenen met matige niveaus van afwijzingsgevoeligheid. Een goed opgeleide therapeut of counselor kan jongeren helpen bij het ontwikkelen van een dieper begrip van hun angsten en leren om veilige verbindingen met anderen aan te gaan. Ze kunnen ook emotionele regulatiestrategieën aanbieden – copingmechanismen om op terug te vallen wanneer ze zich gekwetst of angstig voelen.
Self-Discovery
Een nuttige manier voor jongvolwassenen om om te gaan met verlatingsproblemen is nieuwsgierig worden naar de oorsprong van hun gevoelens en gedragingen. Terwijl zelfontdekking deel uitmaakt van therapie, is het ook mogelijk voor jongeren om dit zelf te oefenen. Ze kunnen zich verdiepen in hechtingstheorie om hun ontwikkelde stijl te bepalen. Ze kunnen hun gevoelens opschrijven in een dagboek om situaties te identificeren die hun angst voor verlating aanwakkeren en nuttige copingtechnieken bedenken.
Inner Kindwerk Binnenschone Werk Innerlijk kind werk of innerlijke kind therapie is een psychologische benadering die gericht is op het verkennen en helen van een innerlijk kind. Het innerlijk kind verwijst naar de oorspronkelijke staat van ons psyche, waarin we onschuldig, speels en authentiek zijn. Door middel van innerlijk kind werk kunnen we onverwerkte emoties, trauma’s en negatieve overtuigingen uit onze kindertijd identificeren en genezen. Het proces omvat meestal het creëren van een veilige ruimte voor het innerlijk kind om te uiten en te helen, evenals het bieden van liefdevolle begeleiding en ondersteuning. Innerlijk kind werk kan helpen bij het verhogen van zelfbewustzijn, zelfliefde, emotionele genezing en persoonlijke groei.
Ongeacht hun leeftijd, heeft elke persoon een innerlijk kind dat al hun kinderlijke gevoelens en herinneringen vasthoudt. Een gesprek voeren met het innerlijke kind kan transformerend zijn. In een privéruimte kunnen jongvolwassenen een foto van zichzelf vasthouden toen ze jong waren of zich eenvoudigweg visualiseren op een tedere leeftijd. Ze kunnen hun innerlijke kinderen alle dingen vertellen die ze nooit hebben gehoord – dat ze veilig, slim, bekwaam en beminnelijk zijn. Door aandacht, liefde en geruststelling aan hun innerlijke kinderen te geven, bouwen jongvolwassenen eigenwaarde en zelfrespect op. Terwijl ze dat doen, worden ze meer bekrachtigd om disfunctionele relaties te beëindigen en koesterende relaties op te zoeken.
Connection
Geen enkel persoon mag de enige betekenisvolle menselijke relatie van een ander zijn. Het opbouwen van verbindingen met anderen is een essentieel onderdeel van een goed afgerond en gezond leven. Het hebben van een gevoel van gemeenschap kan de angst om alleen te zijn verlichten. Voor sommigen kan het creëren van verbinding inhouden dat ze een cursus volgen voor plezier, lid worden van een sportteam of zich vrijwillig inzetten bij een organisatie met een betekenisvolle missie. Anderen kunnen baat hebben bij een ondersteuningsgroep waar ze contact kunnen maken met anderen die worstelen met dezelfde soort problemen.
Self-Compassion
Veel mensen voelen zich niet alleen beschaamd over hun verlatingsangst, maar beoordelen zichzelf ook streng omdat ze denken, voelen en zich gedragen zoals ze doen. Het ontwikkelen van meer zelfcompassie kan mensen helpen om moeilijke situaties kalmer en zelfverzekerder aan te gaan. Een manier om dit te doen is door negatieve zelfpraat zoals “Ik ben niet geliefd” of “Mensen laten me altijd in de steek” of “Het is niet veilig om kwetsbaar te zijn”, te herschrijven met ondersteunende en positieve bevestigingen zoals “Ik ben geliefd”, “Van anderen houden maakt me sterker”.
Mindfulness
Het beoefenen van mindfulness helpt ons voorkomen dat we meegesleept worden door angstaanjagende gedachten. Meditatie is een manier om mindfulness te beoefenen. Maar jongvolwassenen kunnen ook proberen om mindful te zijn door zich te richten op activiteiten als tuinieren, bakken, het bespelen van een instrument of het beoefenen van een sport. Deze bezigheden kunnen jonge mensen helpen voorkomen dat ze zich te veel identificeren met hun gedachten. Door te focussen op de bezienswaardigheden, geluiden, geuren, smaken en structuren van het moment wordt angst en bezorgdheid verminderd.
Behandeling voor jongvolwassenen bij Newport Institute.
Bij Newport Institute helpen onze residentiële programma’s en poliklinische behandeling jongvolwassenen bij het aanpakken van de onderliggende trauma’s en geestelijke gezondheidsproblemen die kunnen bijdragen aan hun verlatingsangst. In een veilige en ondersteunende omgeving betrekken onze op bewijzen gebaseerde zorg jongvolwassenen bij het opbouwen van zelfwaarde, het beoefenen van zelfzorg en het cultiveren van betekenisvolle verbindingen met anderen.
Een deskundig team van klinisch specialisten, medische experts en ervaringstherapeuten begeleidt cliënten bij het begrijpen en beheersen van hun gevoelens en gedrag. Hierdoor worden ze gemotiveerd om positieve relaties te zoeken en beschikken ze over de nodige vaardigheden om bevredigende relaties te behouden, zowel nu als in de toekomst.
Neem vandaag nog contact met ons op om te ontdekken hoe onze gespecialiseerde behandeling jonge mensen kan helpen om bevredigende relaties aan te gaan en hun volledige potentieel te realiseren.
Veelgestelde vragen
Hoe ziet verlating eruit in een relatie?
In een relatie kan er sprake zijn van verlating, zowel fysiek (het fysiek verlaten van de relatie of lange tijd weg zijn) als emotioneel (het terugtrekken van genegenheid, verwaarlozend gedrag, afstandelijkheid, kilte, en zelfs misbruik).
Wat zijn de tekenen van verlatingsangst?
Mensen die bang zijn om verlaten te worden, ervaren intense angst wanneer ze nadenken over de mogelijkheid van het einde van een relatie of van alleen zijn. Ze kunnen hypersensitief zijn voor kritiek, constante geruststelling nodig hebben, moeite hebben met vertrouwen en worstelen met een laag zelfbeeld.
Wat veroorzaakt de angst om in de steek gelaten te worden?
Bepaalde psychische aandoeningen, zoals borderline-persoonlijkheidsstoornis, kunnen angst voor verlating veroorzaken. Kindertijdtrauma, dat vaak leidt tot een onveilige hechtingsstijl, kan ook leiden tot verlatingsangst.
Hoe kunnen we de angst voor verlating overwinnen?
Therapie, innerlijk kind werk, mindfulness en zelfcompassie kunnen mensen helpen om verlatingsangst te overwinnen.
BMC Psychiatrie. 2022 maart; 22 (159).
Sage Journals. 2018 november; 27(1).
Psychologie en Psychotherapie. 2015 Aug; 10.1111.
Angst voor verlating bij jongvolwassenen: Wat het betekent en hoe het te genezen.
We maken ons allemaal wel eens zorgen over het verliezen van een geliefde of achtergelaten worden door een romantische partner. Maar voor sommige jongvolwassenen is de angst voor verlating een voortdurende zorg. Ze blijven constant bang om buiten gesloten te worden, achtergelaten te worden of afgewezen te worden, niet alleen door een partner of familielid, maar ook door vrienden, kennissen of collega’s.
Hoewel het geen officiële fobie is, is de angst om in de steek gelaten te worden misschien wel een van de meest voorkomende en schadelijke vormen van angst. Mensen die hiermee worstelen hebben vaak moeite om gezonde relaties aan te gaan. Ze kunnen gedrag vertonen dat mensen wegduwt, met als gevolg de verlatingsangst waar ze zo bang voor zijn. Gelukkig is het mogelijk om deze angsten te overwinnen met intentie en inspanning.
Belangrijkste punten
- De gedachte of ervaring om fysiek of emotioneel achtergelaten te worden, veroorzaakt intense angst bij mensen met verlatingsangst.
- Jeugdtrauma is een veelvoorkomende oorzaak van de angst om in de steek gelaten te worden.
- Mensen met een angst voor verlating hebben meestal een onveilige hechtingsstijl, meestal omdat hun kernbehoeften niet werden vervuld toen ze kinderen waren.
- Het feit dat je lijdt aan de angst voor verlating betekent niet dat je er niet overheen kunt komen.
Deze tekst bevat informatie over een specifiek onderwerp.
Psychoeducatie biedt informatie aan een cliënt over een diagnose, behandelopties en onderliggende theorieën zoals hechtingstheorie die kunnen bijdragen aan verlatingsangsten. Hoewel BPS ooit als bijna onmogelijk te behandelen werd beschouwd, heeft de Dialectische Gedragstherapie nu bewezen een effectieve optie te zijn voor het beheersen van symptomen en het ontwikkelen van gezonde relaties te leren.
Terwijl BPD voorheen bijna onmogelijk te behandelen werd geacht, heeft Dialectische Gedragstherapie nu aangetoond een effectieve optie te zijn voor het beheersen van symptomen en het leren ontwikkelen van gezonde relaties.
Deze tekst bevat informatie over een specifiek onderwerp.
- Wat betekent verlatingsangst in de psychologie?
- 7 Tekenen van Angst voor Verlating
- Wat veroorzaakt verlatingsproblemen?
- Hoe je angst voor verlating kunt overwinnen
- 4 Werkbladen voor Uw Therapiesessies
- Beoordeling van angst om in de steek gelaten te worden: 4 tests.
- Meest Intrigerende Boeken over het Onderwerp
- Bronnen van PositivePsychology.com
- Een boodschap om mee naar huis te nemen
- Veelgestelde vragen
- References
Angst voor verlating is op zich geen klinische diagnose. Het is een vorm van angst en een symptoom van verschillende klinische stoornissen, waaronder stemmings- en persoonlijkheidsstoornissen. Personen die verlating ervaren hebben ook een grotere kans op langdurige mentale gezondheidsproblemen (Schoenfelder et al., 2011).
Mensen die worstelen met verlatingsangst hebben een aanhoudende angst voor afwijzing of isolatie. Het wordt vaak gekenmerkt door codependentie, onzekerheid en onaangepaste opvattingen over macht, bekwaamheid en intimiteit, wat interpersoonlijke relaties en dagelijkse functioneren moeilijk maakt (D’Rozario & Pilkington, 2021).
Er zijn verschillende klinische stoornissen die direct verband houden met angsten voor verlating.
Anxiety
Angst vorm verlating is een fundamenteel onderdeel van verlatingsangst. Personen die worstelen met een gegeneraliseerde angststoornis of andere angststoornissen hebben meer kans om angst voor verlating te ervaren in nauwe relaties (Conradi et al., 2016).
Angststoornissen worden gekenmerkt door algemene onzekerheid; vervormde denkpatronen, zoals het maken van irrationele veronderstellingen over anderen, piekeren over negatieve gedachten en catastroferen; en vermijdend gedrag (Conradi et al., 2016). Deze eigenschappen zijn schadelijk voor relaties en versterken een angst om in de steek gelaten te worden.
Depression
Beter bekend als een ernstige depressieve stoornis, omvat depressie gevoelens van verdriet, een verlies van interesse in plezierige activiteiten, veranderingen in slaap of gewicht, een verlies van energie, gevoelens van waardeloosheid of schuld, en moeite met concentreren of beslissingen nemen.
Mensen met depressie kunnen anderen afwijzen, twijfelen of ze geliefd zijn of het waard zijn om liefde te ontvangen en angst hebben voor afwijzing door anderen. Depressie kan zowel een oorzaak als een gevolg zijn van verlatingsangsten. Mensen die verwaarlozing of verlating hebben meegemaakt, kunnen worstelen met depressie en mensen die depressief zijn, hebben vaker angst om verlaten te worden.
Posttraumatische stressstoornis (PTSS)
Net als bij depressie is PTSS nauw verbonden met de angst om in de steek gelaten te worden. Symptomen van PTSS zijn onder andere verontrustende herinneringen, dromen, het gevoel emotioneel gevoelloos te zijn of afgesloten te zijn van anderen, prikkelbaarheid, emotionele deregulatie en concentratieproblemen (Pilkington et al., 2020).
Het moeilijk kunnen beheersen van emoties en het gevoel hebben van afstand tot anderen leidt natuurlijk tot gevoelens van isolatie en angst om alleen gelaten of in de steek gelaten te worden. Trauma kan ook ontstaan door verlating, verwaarlozing of misbruik, wat een vicieuze cirkel kan creëren als het niet behandeld wordt.
grensgebied persoonlijkheidsstoornis (GPPS)
Borderline persoonlijkheidsstoornis is een psychische aandoening die moeite omvat bij het beheersen van emoties, instabiliteit en moeilijkheden bij het onderhouden van relaties.
Een van de kenmerkende symptomen van BPD is codependentie en de angst voor verlating. Mensen met BPD zullen vaak terugvallen op zelfbeschadiging en destructief gedrag om om te gaan met instabiele stemmingen en intense emoties.
Terwijl BPD voorheen bijna onmogelijk te behandelen werd geacht, heeft Dialectische Gedragstherapie nu aangetoond een effectieve optie te zijn voor het beheersen van symptomen en het leren ontwikkelen van gezonde relaties.