Wees verbonden, maar niet vastgebonden
Het gebeurt niet vaak dat een cliënt samen met haar hond voor een gesprek komt. De cliënt, die ik Anna noem, heeft haar labrador bij zich. Anna is 16 jaar. Zij is gek op haar hond Hector die ze kreeg toen ze 6 was. Maar nu is haar hond een groot probleem voor haar. Hector heeft haar gered bij een brand in de houthandel van haar vader. Iedereen was buiten behalve Anna. Zij lag bewusteloos op de grond. Doordat Hector bij haar bleef en voortdurend blafte, begreep men dat er nóg iemand binnen was. Ze hebben haar op tijd weg kunnen halen uit het brandende gebouw.
Sinds die brand heeft Anna angst- en paniekklachten. Zonder Hector gaat ze nergens naar toe. Zij neemt hem overal mee. Waar ze gaat, komt of is, Hector moet met haar mee. Anders raakt ze in paniek en voelt zij zich doodsbang. Zij zit als het ware aan hem “vastgebonden”.
We kijken samen hoe Anna over de situatie denkt en voelt. Zij vindt dat zij haar leven te danken heeft aan Hector. Zij is daarna op een extreme manier aan hem gehecht geraakt. Ze voelt zich alleen veilig als Hector bij haar is. Zonder hem is er angst en paniek.
Ik vraag haar wat voor een invloed deze gevoelens en gedachten voor haar hebben. Bij het bespreken hiervan komt ze erachter, dat die haar denken, doen en voelen wel erg bepalen. Zij ziet in dat dit haar leven beperkt. Ze wil hier uitkomen maar hoe?
Ik stel voor om haar angst en paniek in kleine stapjes te verminderen. We praten over haar heftige gevoelens en emoties en hoe realistisch die zijn. Anna ziet in hoe overtrokken ze zijn. Het heeft niet veel met de realiteit te maken. Dan bouwen we de tijd dat zij ergens is zonder Hector, langzaam op. Samen met de ontspanningsoefeningen die ik haar geef, wordt zij haar angst en paniek de baas.
Doordat ik de gedachten en gevoelens van mijn cliënt toets aan de realiteit, stap voor stap haar angst laat verminderen en ontspanningsoefeningen geef, kan hij zijn angst en paniek loslaten. De cliënt oefent met anders denken en voelen. En dit maakt dat hij ander gedrag kan tonen die beter past bij de realiteit.
Zo zie je dat verbinding iets positiefs is, totdat het in afhankelijkheid omslaat. Vastgebonden is belemmerd zijn in je doen en laten, verbinding is dat niet.
