Rouw(verwerking)
Hij kwam stil de kamer binnengelopen. Met gebogen hoofd en hangende schouders. Meer dan een moeizame glimlach kreeg ik niet van hem. Al meteen bij het binnenkomen, zag ik een cliënt die rouwde. Zijn verdrietige oogopslag en de lijnen van smart die zijn gezicht tekenden, troffen mij.
Nadat ik hem vroeg wat er aan de hand was, bleef het geruime tijd stil. Eindelijk keek hij op, zuchtte en spreidde zijn handen in een hulpeloos gebaar. ‘Mijn vrouw is anderhalf jaar geleden overleden, en ik weet niet wat ik moet doen’, zei hij. Zij overleed twee maanden voordat hij met pensioen zou gaan. In één klap waren hun plannen om van het leven te genieten en verre reizen te maken, vernietigd. Het was snel gegaan. De kankercellen hadden het leven van zijn vrouw binnen een maand beëindigd. Zijn leven was nu kapot. ‘Ik leef als een blinde mol’, vertelde hij. ‘Alles is donker en zwart. Ik wroet maar wat rond in het leven en weet gewoon niet wat ik moet doen.’
‘Wat zóu u willen doen?’, vraag ik vriendelijk. Hij haalt moedeloos zijn schouders op en zwijgt. Hij weet het niet. Ik zie dit bij sommige cliënten. Ze zitten vast in hun verdriet. De pijn, het gemis, de eenzaamheid is te overweldigend. Het verlamt hen. Ze weten niet hoe te reageren. Ze gaan op de automatische piloot verder.
Als ik vraag hoe zijn leven er nu uitziet zonder zijn vrouw, raak ik zijn diepste pijn. Er wordt weinig gesproken tijdens de sessie. Hij huilt veel. Al het leed, de wanhoop om het verlorene, het alleen zijn; het komt er nu allemaal uit.
Rouw en rouwverwerking is een proces. Ieder heeft daar z’n eigen tijd voor nodig. Het verdriet aanraken is pijnlijk maar noodzakelijk. Als een wond die je open moet snijden om hem schoon te krijgen. Vaak is daarna genezing mogelijk. In de volgende sessies praten we niet alleen over zijn verlies. We praten ook over het hier en nu. Hoe hij zich voelt en hoe hij denkt over zijn situatie. Langzamerhand gloort er licht aan het eind van de donkere tunnel. Hij ziet dat het leven hem perspectieven biedt. Hij weet de pijn een plaats te geven in zijn leven. De mooie herinneringen van zijn vrouw neemt hij mee. Als steun bij het oppakken van zijn leven.
Zit jij in een rouw(proces) waar je niet uitkomt? Als counselor kan ik je helpen bij het verwerken van je verlies. Want dan pas is er ruimte om die te accepteren en het een plaats te geven. Naast het verdriet ga jij je veerkracht (h)erkennen. Veerkracht die jou het vertrouwen geeft om het leven weer op te pakken.